بررسی رابطه‌ی بین جهت‌گیری مذهبی با سلامت روان پرستاران زن شاغل در بیمارستان‌های دولتی تبریز در سال 1393

زمینه و هدف: امروزه سلامت روان یکی از شاخص­های توسعه‌یافتگی کشورها و یکی از جنبه­های مفهوم کلی سلامت است و باورهای مذهبی یکی از مولفه­های تاثیرگذار بر سلامت روان به شمار می­آید. باوجود این جهت‌گیری مذهبی درونی و بیرونی، می­تواند تاثیرات متفاوتی بر زندگی افراد داشته باشد. به همین منظور هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی جهت‌گیری مذهبی با سلامت روان پرستاران می‌باشد. موادّ و روش‍ها:پژوهش حاضر از نوع توصیفی ـ مقطعی بود که به روش همبستگی انجام شد. جامعه­ی آماری مورد مطالعه شامل کلیه­ی پرستاران زن شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر تبریز درسال 1393 بودند که 180 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای انتخاب حجم نمونه از هر بیمارستان، از روش تصادفی طبقه‍ای استفاده شد. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسش­نامه‍های استاندارد سلامت عمومی و جهت‌گیری مذهبی آلپورت استفاده­گردید. داده‍های حاصل از پژوهش توسط روش آماری همبستگی پیرسون در نرم‍افزار SPSS.20 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌­ها:براساس یافته‌ها بین جهت‌گیری مذهبی بیرونی با مولفه‍های سلامت روان همبستگی مثبت (1 هزارمP= ) و بین جهت‌گیری مذهبی درونی با مولفه‍های سلامت روان همبستگی منفی وجود دارد (1 هزارمP= ). به این معنی که پرستاران با جهت‌گیری مذهبی درونی از سلامت روان بهتری برخوردارند. نتیجه­گیری:با توجه به تاثیر جهت‌گیری مذهبی بر کیفیت سلامت روان در افراد، به نظر می­رسد در تدوین برنامه­های اشاعه و ترویج فرهنگ دینی و مذهبی و هموارکردن راه به سوی جامعه­ای معنوی و سالم، می­توان بیشتر بر جنبه­های معنوی و درونی مذهب تاکید کرد .